σιβαπίθηκος

(sivapithecus). Γένος απολιθωμένων ανθρωπόμορφων πιθήκων της τάξης των πιθηκιδών ή πιθηκανθρώπων ή, σύμφωνα με άλλους, της τάξης των δρυοπιθήκων ή των πα-λαιοπιθήκων. Περιλαμβάνει διάφορα είδη, τα απολιθώματα των οποίων βρέθηκαν στην Ινδία (Πεντζάμπ), σε στρώματα της Μειόκαινου ή Πλειόκαινου του όρους Σιβαλίκ των Ιμαλαΐων (σ. ο ινδικός). Τα λείψανα του είδους αυτού έχουν διασώσει δύο τμήματα της κάτω γνάθου, γομφίους και προγομφίους με μεγάλη ομοιότητα προς τα ανθρώπινα, και μεγάλο αριστερό κυνόδοντα. Παρόμοια απολιθώματα ανακαλύφτηκαν επίσης στην Ευρώπη (σ. ο ευρωπαϊκός) και στην Αφρική (σ. ο αφρικανικός). Το γένος αυτό περιλαμβάνει μορφές, που πλησιάζουν την ανθρώπινη περισσότερο από κάθε άλλο ζωντανό ή απολιθωμένο γένος αυτής της τάξης.

* * *

ο, Ν

(παλαιοντ.) απολιθωμένο γένος πρωτευόντων που έζησαν κατά το ανώτερο μειόκαινο και τών οποίων απολιθώματα ανακαλύφθηκαν για πρώτη φορά στους λόφους Σιβάλικ τής Ινδίας.